Κυδωνόπαστο
none
Περιγραφή
Ένα γλυκάκι που η εποχή του είναι κοντά στα Χριστούγεννα, έτσι λοιπόν εγώ το φτιάχνω μέσα σ αυτές τις άγιες μέρες.
Κυδωνόπαστο γνωστό από την αρχαία Ελλάδα ως μελίμηλον ( μελίμηλον ονόμαζαν τα κυδώνια, τα μήλα, τα βερύκοκα και τα κίτρα ). Έβραζαν λοιπόν τα κυδώνια με μέλι και έφτιαχναν μια πυκτή μαρμελάδα, που διαπίστωσαν οτι αυτή η πάστα κρατούσε πολύ καιρό χωρίς να χαλάει. Έτσι λοιπόν φτιάχτηκε το πρώτο κυδωνόπαστο, που αργότερα έγινε γνωστό στην Ευρώπη σαν cotignac.
Συστατικά
- κυδωνια,
- ζαχαρη,
- λεμονι,
- αρμπαρορυζα
Οδηγίες
- Αφου πλυνουμε πολυ καλα τα κυδωνια, τα καθαριζουμε απ το φλουδι κι απ τα κουκουτσια και τα χοντρα μερη του φρουτου.
- Κατοπιν τα δενουμε μεσα σε μια γαζα ( φλούδια, κουκούτσια και χοντρά μέρη) και τα βραζουμε καλα, αφηνουμε στο τελος λιγο ζουμακι.
- Πεταμε τη γαζα με τα κουκουτσια και σουρωνουμε το ζουμι που εβγαλαν απο σουρωτηρι που μεσα εχουμε βαλει κ μια πετσετα ετσι ωστε το σιροπι που θα παρουμε να ειναι πολυ καθαρο.
- Ριχνουμε μεσα στο ζουμάκι τα κυδωνια και τα βραζουμε πολυ καλα.
- Περναμε απο το μουλτι ή το μυλο του πουρε,κατοπιν μετραμε μια κουπα χυλο μια κουπα ζαχαρη και αρχιζουμε να βραζουμε το κυδωνοπαστο,στην αρχη σε μετρια φωτια για να μη πιασει και μετα σε σιγανη ανακατευοντας συνεχεια (κραταμε αποσταση ασφαλειας ετσι ωστε το φλιπ φλαπ του χυλου να μη μας καψει).
- Μετα απο αρκετη ωρα βρασμου θα καταλαβουμε οτι εγινε οταν τραβηξουμε με την κουταλα μας στον πατο ενα διαδρομο και δεν ενωθουν γρηγορα τα δυο μερη του χυλου (προσοχη μη το παρακανετε και γινει καραμελα).
- Στρωνουμε ενα ταψι με λαδοκολα και στρωνουμε με μια υγρη σπατουλα το κυδωνοπαστο.
- Μολις κρυωσει το κοβουμε με μαχαιρι το οποιο βουταμε συχνα σε νερο,αφηνουμε να στεγνωσει 2-3 ημερες αναλογα με ποση υγρασια εχει και ποια εποχη ειναι.
- Κατοπιν το βγαζουμε απ το ταψι και χορευουμε τα κομματακια μεσα σε ζαχαρη.
- Ξανααπλωνουμε στο ταψι και το αφηνουμε αλλες 2 ημερες.
- Τωρα ειναι επιτελους ετοιμο, το τυλιγουμε σε καραμελοχαρτα και στολιζουμε τις πιατελες μας.ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Σχόλια
